چه زمانی بواسیر باید عمل شود

جراحی بواسیر یا هموروئیدکتومی زمانی ضرورت می یابد که بواسیر، به ویژه در درجات پیشرفته (سه و چهار)، به درمان های غیر جراحی مانند درمان دارویی بواسیر یا درمان خانگی بواسیر پاسخ ندهد. این وضعیت معمولاً با علائم بواسیر شدید نظیر خونریزی بواسیر مداوم، درد بواسیر غیرقابل تحمل و پرولاپس بواسیر دائمی همراه است که کیفیت زندگی فرد را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد. در چنین شرایطی، جراح عمومی یا پروکتولوژیست ممکن است عمل را توصیه کند.

بواسیر یا هموروئید، تورم و التهاب وریدهای موجود در ناحیه مقعد و رکتوم است که می تواند داخلی یا خارجی باشد. این بیماری شایع، در ابتدا با روش های محافظه کارانه و تغییر سبک زندگی قابل مدیریت است. با این حال، در برخی موارد، شدت بیماری به حدی می رسد که تنها راهکار مؤثر برای رهایی از علائم مزمن و جلوگیری از عوارض جدی تر، انجام جراحی است. تصمیم گیری برای جراحی بواسیر نیازمند ارزیابی دقیق توسط پزشک متخصص و در نظر گرفتن درجه بندی بواسیر و پاسخ بیمار به روش های درمانی اولیه است.

چه موقع بواسیر نیاز به جراحی دارد

بواسیر یا هموروئید در اغلب موارد با رویکردهای درمانی غیرجراحی بهبود می یابد، اما در شرایط خاص، جراحی بواسیر به عنوان تنها راهکار مؤثر مطرح می شود. یکی از اصلی ترین دلایل، عدم پاسخگویی به درمان غیر جراحی بواسیر مانند تغییر رژیم غذایی، مصرف ملین ها، پمادها و شیاف ها است. زمانی که علائم بواسیر مانند خونریزی بواسیر شدید و مداوم، درد غیرقابل کنترل، خارش و سوزش طاقت فرسا، یا پرولاپس بواسیر (بیرون زدگی) که قابل برگشت به داخل نیست، زندگی روزمره فرد را مختل می کند، نیاز به مداخله جراحی احساس می شود.

همچنین، درجات بالای درجه بندی بواسیر، به ویژه بواسیر داخلی درجه ۳ و ۴، معمولاً کاندید جراحی هستند. در این مراحل، توده هموروئیدی بزرگ شده و ممکن است به صورت دائمی از مقعد خارج شود یا حتی پس از جا انداختن دستی نیز به سرعت بازگردد. وجود لخته خون در بواسیر خارجی (بواسیر ترومبوزه) که باعث درد ناگهانی و شدید می شود، و همچنین وجود عوارض بواسیر نظیر زخم، عفونت یا نکروز بافت، از دیگر مواردی است که عمل جراحی را ضروری می سازد. در این شرایط، پروکتولوژیست یا جراح عمومی بهترین گزینه درمانی را با توجه به وضعیت بیمار پیشنهاد می دهد.

چه زمانی جراحی بواسیر ترومبوزه لازم است

بواسیر ترومبوزه نوعی بواسیر خارجی است که در آن یک لخته خون (ترومبوز) در داخل ورید متورم تشکیل می شود. این وضعیت معمولاً با درد بواسیر شدید، ناگهانی و ضربان دار همراه است که می تواند بسیار آزاردهنده باشد. ناحیه مقعدی متورم، سفت و آبی رنگ به نظر می رسد. در اکثر موارد، بواسیر ترومبوزه خودبه خود و با درمان های حمایتی مانند کمپرس سرد، مسکن و حمام سیتز (نشستن در آب گرم) بهبود می یابد و لخته خون به مرور زمان جذب می شود.

با این حال، زمانی که درد بسیار شدید و غیرقابل تحمل باشد، یا زمانی که ترومبوز در ۴۸ تا ۷۲ ساعت اولیه پس از بروز علائم تشخیص داده شود، جراحی بواسیر برای تخلیه لخته یا برداشتن کل توده بواسیری توصیه می شود. این مداخله می تواند به سرعت درد را تسکین داده و دوره نقاهت را کوتاه تر کند. اگرچه جراحی بواسیر ترومبوزه به ندرت اورژانسی است، اما در صورت عدم درمان، ممکن است منجر به زخم، عفونت یا عود مجدد شود. تصمیم برای جراحی باید توسط پزشک و با توجه به شدت علائم و زمان شروع آن ها گرفته شود.

چه زمانی جراحی برای بیرون زدگی بواسیر لازم است

بیرون زدگی بواسیر یا پرولاپس بواسیر، زمانی اتفاق می افتد که بافت هموروئیدی داخلی از دهانه مقعد خارج می شود. این وضعیت بسته به درجه بندی بواسیر، می تواند متفاوت باشد. در درجات پایین تر (درجه ۱ و ۲)، بواسیر پس از دفع مدفوع خودبه خود به داخل بازمی گردد یا با فشار دستی قابل جااندازی است. اما در درجات بالاتر، به ویژه در بواسیر درجه ۳ و ۴، بیرون زدگی دائمی بوده یا به سختی و با درد زیاد به داخل بازمی گردد و ممکن است حتی با سرفه یا فعالیت های بدنی نیز بیرون بزند.

زمانی که پرولاپس بواسیر با علائم شدید و مداوم مانند خونریزی بواسیر مکرر، درد و ناراحتی مزمن، خارش، ترشح یا عدم توانایی در حفظ بهداشت مناسب همراه باشد و به درمان غیر جراحی بواسیر (مانند بستن با نوار لاستیکی یا اسکلروتراپی) پاسخ ندهد، جراحی بواسیر ضروری می شود. این جراحی، با هدف برداشتن یا ترمیم بافت های پرولاپس شده، به بیمار کمک می کند تا از شر علائم آزاردهنده رها شده و کیفیت زندگی خود را بازیابد. انتخاب روش جراحی مناسب برای بیرون زدگی بواسیر به عوامل متعددی از جمله اندازه و شدت پرولاپس بستگی دارد.

روش های جراحی بواسیر

روش های جراحی بواسیر (هموروئیدکتومی) متنوع هستند و هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. انتخاب روش مناسب بستگی به نوع، درجه بندی بواسیر، شدت علائم بواسیر و شرایط عمومی بیمار دارد. هدف اصلی از تمامی این جراحی ها، برداشتن یا کاهش اندازه بافت های متورم هموروئیدی و تسکین درد بواسیر و خونریزی بواسیر است. در ادامه، به بررسی رایج ترین روش های جراحی سنتی می پردازیم که هنوز در برخی موارد مورد استفاده قرار می گیرند، اگرچه روش های کم تهاجمی تر مانند لیزر بواسیر به دلیل مزایای بیشتر، محبوبیت فزاینده ای یافته اند.

این روش ها عمدتاً برای بواسیرهای داخلی و خارجی بزرگ و پیچیده که به درمان غیر جراحی بواسیر مقاوم هستند، کاربرد دارند. پیشرفت های پزشکی باعث شده تا امروزه گزینه های درمانی متنوع تری برای درمان بواسیر در دسترس باشد، اما شناخت روش های سنتی برای درک سیر تکامل درمان این بیماری ضروری است. پروکتولوژیست یا جراح عمومی پس از معاینه دقیق، بهترین راهکار را برای هر بیمار تعیین می کند.

هموروئیدکتومی باز

هموروئیدکتومی باز یکی از روش های سنتی و رایج جراحی بواسیر است که به عنوان “روش باز” شناخته می شود. در این جراحی، جراح عمومی یا پروکتولوژیست با استفاده از تیغ جراحی یا قیچی، بافت های متورم هموروئیدی را به طور کامل برمی دارد. پس از برداشتن بواسیر، محل برش بخیه زده نمی شود و زخم باز می ماند تا به تدریج خودبه خود بهبود یابد. این روش به دلیل باز ماندن زخم، نیاز به مراقبت های دقیق بعد از عمل برای جلوگیری از عفونت و تسریع بهبودی دارد.

هموروئیدکتومی باز معمولاً برای بواسیرهای بزرگ، پرولاپس بواسیر شدید و انواع بواسیر پیچیده که با خونریزی بواسیر و درد بواسیر شدید همراه هستند، توصیه می شود. اگرچه این روش بسیار مؤثر است و میزان عود بواسیر را به حداقل می رساند، اما با عوارض بواسیر نظیر درد شدید پس از عمل، نیاز به دوره نقاهت طولانی تر و احتمال عفونت همراه است. درمان دارویی بواسیر و مراقبت های مناسب پس از جراحی برای مدیریت درد و تسریع بهبودی در این روش حیاتی است.

هموروئیدکتومی بسته

هموروئیدکتومی بسته نیز یکی دیگر از روش های سنتی جراحی بواسیر است که برای برداشتن بافت های متورم هموروئیدی به کار می رود. تفاوت اصلی این روش با هموروئیدکتومی باز در این است که پس از برداشتن بواسیر، محل برش با استفاده از بخیه بسته می شود. این بخیه ها معمولاً جذبی هستند و به مرور زمان حل می شوند. هدف از بستن زخم، کاهش درد بواسیر پس از عمل، تسریع فرآیند بهبودی و کاهش خطر عفونت است.

این روش نیز مانند هموروئیدکتومی باز، عمدتاً برای بواسیرهای داخلی و خارجی بزرگ و شدید، به ویژه در درجات ۳ و ۴ درجه بندی بواسیر، که به درمان غیر جراحی بواسیر پاسخی نداده اند، مورد استفاده قرار می گیرد. هموروئیدکتومی بسته نسبت به روش باز، ممکن است با درد کمتری در دوره نقاهت اولیه همراه باشد و خطر عفونت را نیز کاهش دهد. با این حال، همچنان یک روش تهاجمی محسوب می شود و نیاز به بیهوشی و بستری در بیمارستان دارد. مراقبت های بعد از عمل برای جلوگیری از عوارض و تسریع بهبودی در هر دو روش اهمیت بالایی دارد.

عمل جراحی بواسیر سنتی (جراحی بواسیر با چاقو)

عمل جراحی بواسیر سنتی، که اغلب با عنوان “جراحی بواسیر با چاقو” نیز شناخته می شود، به روش های هموروئیدکتومی باز و بسته اشاره دارد. در این روش ها، جراح عمومی یا پروکتولوژیست با استفاده از ابزارهای جراحی سنتی مانند تیغ جراحی (اسکالپل)، بافت های متورم و آسیب دیده بواسیر را به صورت فیزیکی برش داده و برمی دارد. این روش، ریشه دارترین و قدیمی ترین راهکار برای درمان بواسیر شدید است و هنوز در بسیاری از مراکز درمانی به کار گرفته می شود، به ویژه زمانی که انواع بواسیر به مراحل پیشرفته رسیده باشند.

علی رغم اثربخشی بالا در حذف کامل بواسیر، جراحی سنتی با چاقو معمولاً با درد بواسیر قابل توجهی پس از عمل، خونریزی بواسیر در دوره نقاهت و دوره بهبودی طولانی تر (چند هفته تا یک ماه) همراه است. این روش نیاز به بیهوشی عمومی یا نخاعی دارد و بیمار معمولاً برای یک یا چند روز در بیمارستان بستری می شود. عوارض بواسیر پس از این جراحی می تواند شامل احتباس ادرار، عفونت زخم و در موارد نادر، آسیب به اسفنکتر مقعدی باشد. به همین دلیل، امروزه بسیاری از بیماران و پزشکان به دنبال روش های کم تهاجمی تر مانند لیزر بواسیر هستند.

جراحی بواسیر با لیزر

جراحی بواسیر با لیزر یکی از پیشرفته ترین و کم تهاجمی ترین روش ها برای درمان بواسیر است که در سال های اخیر محبوبیت زیادی پیدا کرده است. این روش، جایگزینی نوین برای جراحی بواسیر سنتی محسوب می شود و به دلیل مزایای متعدد، تجربه درمانی بهتری را برای بیماران فراهم می کند. در این رویکرد، به جای استفاده از تیغ جراحی، از اشعه لیزر با دقت بالا برای از بین بردن بافت های هموروئیدی متورم استفاده می شود. لیزر بواسیر می تواند برای انواع بواسیر، اعم از داخلی و خارجی، و در درجات مختلف بیماری به کار رود، اگرچه کارایی آن در درجات پایین تر و متوسط بیشتر است.

این تکنیک با هدف کاهش درد بواسیر، خونریزی بواسیر و کوتاه کردن دوره نقاهت طراحی شده است. جراح عمومی یا پروکتولوژیست با استفاده از دستگاه لیزر، انرژی حرارتی را به طور مستقیم به عروق تغذیه کننده بواسیر یا خود بافت هموروئیدی اعمال می کند که منجر به کوچک شدن و خشک شدن آن می شود. این روش معمولاً به صورت سرپایی و با بی حسی موضعی انجام می شود و نیاز به بستری شدن طولانی مدت در بیمارستان ندارد، که این خود یک مزیت بسیار عالی به شمار می رود.

جراحی بواسیر با لیزر چگونه انجام می شود

جراحی بواسیر با لیزر یک روش سرپایی است که معمولاً تحت بی حسی موضعی یا بی حسی نخاعی انجام می شود و نیازی به بیهوشی عمومی ندارد. در این روش، جراح عمومی یا پروکتولوژیست ابتدا ناحیه مقعد را ضدعفونی کرده و بی حسی لازم را اعمال می کند. سپس، با استفاده از یک پروب بسیار نازک فیبر نوری که به دستگاه لیزر متصل است، اشعه لیزر را به سمت بافت هموروئیدی هدایت می کند.

انرژی لیزر باعث ایجاد حرارت هدفمند در داخل عروق متورم می شود. این حرارت باعث تبخیر آب درون سلول ها، بسته شدن عروق خونی و کوچک شدن تدریجی توده بواسیری می شود. در واقع، لیزر بافت هموروئیدی را “می خشکاند” یا “منقبض” می کند، بدون اینکه نیاز به برش یا بخیه باشد. این فرآیند باعث می شود که خونریزی بواسیر به حداقل برسد و درد بواسیر پس از عمل نیز به طور قابل توجهی کمتر باشد. لیزر همچنین می تواند به طور همزمان بافت های آسیب دیده را منعقد کرده و از عفونت جلوگیری کند. کل فرآیند معمولاً در عرض ۱۵ تا ۳۰ دقیقه به پایان می رسد.

مزایای جراحی بواسیر با لیزر

جراحی بواسیر با لیزر مزایای بسیار عالی و چشمگیری نسبت به جراحی بواسیر سنتی دارد که آن را به گزینه ای جذاب برای بسیاری از بیماران تبدیل کرده است. یکی از مهم ترین مزایا، کاهش قابل توجه درد بواسیر پس از عمل است. از آنجایی که برش های بزرگ و بخیه وجود ندارد، آسیب به بافت های اطراف کمتر است و در نتیجه، بیمار درد کمتری را تجربه می کند.

کاهش خونریزی بواسیر حین و پس از جراحی نیز از دیگر مزایای کلیدی است، زیرا اشعه لیزر همزمان با از بین بردن بافت، عروق خونی را نیز منعقد می کند. دوره نقاهت در لیزر بواسیر به مراتب کوتاه تر است؛ اغلب بیماران می توانند ظرف چند روز به فعالیت های عادی خود بازگردند، در حالی که در جراحی سنتی این مدت ممکن است هفته ها طول بکشد. خطر عفونت نیز به دلیل ماهیت استریل لیزر و عدم وجود زخم باز کاهش می یابد. همچنین، این روش معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود و نیاز به بستری شدن در بیمارستان ندارد، که هم از نظر راحتی و هم از نظر هزینه برای بیمار مطلوب است. عوارض بواسیر ناشی از لیزر نیز کمتر و جزئی تر هستند.

چه کسانی کاندید مناسب جراحی لیزری هستند

جراحی بواسیر با لیزر گزینه ای مناسب برای طیف وسیعی از بیماران مبتلا به بواسیر است، به ویژه آن دسته که به درمان غیر جراحی بواسیر پاسخ نداده اند. این روش به خصوص برای بواسیرهای داخلی در درجات ۱، ۲ و ۳، و همچنین برخی موارد بواسیر خارجی که اندازه متوسطی دارند، بسیار مؤثر است. بیمارانی که از خونریزی بواسیر مکرر، درد بواسیر، خارش یا پرولاپس بواسیر (بیرون زدگی) رنج می برند و به دنبال یک راهکار کم تهاجمی با دوره نقاهت کوتاه هستند، کاندیدای مناسبی برای لیزر بواسیر محسوب می شوند.

همچنین، افرادی که نمی توانند دوره نقاهت طولانی جراحی بواسیر سنتی را تحمل کنند یا به دلیل شرایط پزشکی خاص، کاندیدای مناسبی برای بیهوشی عمومی نیستند، می توانند از مزایای لیزر درمانی بهره مند شوند. با این حال، در موارد بواسیر بسیار بزرگ، پیچیده یا بواسیر ترومبوزه شدید، ممکن است هموروئیدکتومی سنتی همچنان بهترین گزینه باشد. تصمیم نهایی در مورد کاندیداتوری برای جراحی لیزری باید توسط پروکتولوژیست یا جراح عمومی پس از معاینه دقیق و بررسی درجه بندی بواسیر بیمار اتخاذ شود.

عوارض احتمالی جراحی لیزر بواسیر

هرچند جراحی بواسیر با لیزر به عنوان یک روش کم تهاجمی شناخته می شود و عوارض بواسیر ناشی از آن به مراتب کمتر از جراحی بواسیر سنتی است، اما مانند هر اقدام پزشکی، ممکن است با عوارض جانبی جزئی همراه باشد. شایع ترین عوارض شامل درد بواسیر خفیف تا متوسط در ناحیه عمل، تورم، و کمی خونریزی بواسیر یا ترشح در چند روز اول پس از جراحی است. این علائم معمولاً با مسکن های معمولی قابل کنترل هستند و به سرعت بهبود می یابند.

در موارد نادر، ممکن است عوارض جدی تری مانند عفونت (که البته به دلیل خاصیت ضدعفونی کننده لیزر کمتر شایع است)، تنگی مقعد، یا آسیب به اسفنکتر مقعدی رخ دهد، هرچند این موارد بسیار نادر هستند. برخی بیماران ممکن است احساس دفع فوری یا تغییر در عادات اجابت مزاج را تجربه کنند که معمولاً موقتی است. به طور کلی، مزایای لیزر بواسیر به مراتب بیشتر از خطرات آن است و با انتخاب یک جراح عمومی یا پروکتولوژیست مجرب و رعایت دقیق مراقبت های بعد از عمل، می توان خطر بروز این عوارض بواسیر را به حداقل رساند. درمان دارویی بواسیر نیز می تواند در مدیریت عوارض کمک کننده باشد.

جراحی بواسیر بهتر است یا لیزر

انتخاب بین جراحی بواسیر سنتی (هموروئیدکتومی) و جراحی بواسیر با لیزر به عوامل مختلفی بستگی دارد و هر دو روش مزایا و محدودیت های خاص خود را دارند. جراحی بواسیر سنتی، به ویژه هموروئیدکتومی باز، برای بواسیرهای بسیار بزرگ، پیچیده و درجات ۴ درجه بندی بواسیر که با پرولاپس بواسیر شدید و دائمی همراه هستند، اغلب مؤثرترین و قطعی ترین راهکار محسوب می شود. این روش می تواند بافت های هموروئیدی را به طور کامل حذف کند، اما با درد بواسیر بیشتر پس از عمل، خونریزی بواسیر و دوره نقاهت طولانی تر همراه است.

از سوی دیگر، لیزر بواسیر به دلیل کم تهاجمی بودن، کاهش چشمگیر درد و خونریزی، و دوره نقاهت بسیار کوتاه تر، گزینه ای بسیار عالی برای بسیاری از بیماران است، به خصوص برای بواسیرهای درجه ۱، ۲ و ۳ و بواسیر ترومبوزه. این روش معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود و بیمار می تواند سریع تر به فعالیت های روزمره بازگردد. خطر عوارض بواسیر جدی نیز در لیزر کمتر است. در نهایت، تصمیم گیری باید با مشورت پروکتولوژیست یا جراح عمومی و بر اساس انواع بواسیر، شدت علائم بواسیر، وضعیت سلامت عمومی بیمار و ترجیحات فردی صورت گیرد. هیچ روشی به طور مطلق “بهتر” نیست و انتخاب بهینه ترین درمان بواسیر به شرایط خاص هر بیمار بستگی دارد.

مراقبت های بعد از عمل جراحی بواسیر

مراقبت های بعد از عمل جراحی بواسیر، چه به روش سنتی و چه با لیزر بواسیر، نقش حیاتی در تسریع بهبودی، کاهش درد بواسیر و جلوگیری از عوارض بواسیر ایفا می کند. رعایت دقیق توصیه های جراح عمومی یا پروکتولوژیست برای رسیدن به بهترین نتایج ضروری است. یکی از مهم ترین جنبه ها، مدیریت درد و ناراحتی است. استفاده منظم از داروهای مسکن تجویز شده، به خصوص قبل از اجابت مزاج، می تواند کمک کننده باشد.

حمام سیتز (نشستن در آب گرم) چندین بار در روز، به ویژه پس از هر بار اجابت مزاج، به تسکین درد، کاهش تورم و تمیز نگه داشتن ناحیه کمک شایانی می کند. مصرف فیبر کافی در رژیم غذایی و نوشیدن مایعات فراوان برای جلوگیری از یبوست و نرم نگه داشتن مدفوع از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا فشار آوردن در حین اجابت مزاج می تواند باعث درد و خونریزی بواسیر شود. استفاده از ملین های نرم کننده مدفوع نیز می تواند مفید باشد. همچنین، استراحت کافی، پرهیز از فعالیت های سنگین و بلند کردن اجسام سنگین برای مدتی ضروری است تا فشار بر ناحیه عمل شده کاهش یابد. رعایت بهداشت دقیق ناحیه مقعد نیز برای جلوگیری از عفونت حیاتی است.

چگونه درد ناشی از جراحی بواسیر را کاهش دهیم

کاهش درد بواسیر پس از جراحی بواسیر، به ویژه در روش سنتی، یکی از دغدغه های اصلی بیماران است. خوشبختانه، راهکارهای متعددی برای مدیریت مؤثر درد وجود دارد که می تواند تجربه نقاهت را قابل تحمل تر کند. استفاده منظم از داروهای مسکن تجویز شده توسط پزشک، از جمله داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) و در صورت نیاز، مسکن های قوی تر، اهمیت زیادی دارد. مصرف این داروها باید طبق دستور پزشک و قبل از شروع درد شدید باشد تا اثربخشی بیشتری داشته باشند.

حمام سیتز یا نشستن در آب گرم به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه، ۳ تا ۴ بار در روز و پس از هر بار اجابت مزاج، به شل شدن عضلات مقعد، بهبود جریان خون و کاهش درد و تورم کمک می کند. استفاده از بسته های یخ یا کمپرس سرد روی ناحیه مقعد برای مدت کوتاه (۱۰ تا ۱۵ دقیقه) نیز می تواند در کاهش درد و تورم مؤثر باشد. رعایت رژیم غذایی پرفیبر و نوشیدن آب کافی برای جلوگیری از یبوست و نرم نگه داشتن مدفوع، فشار بر ناحیه جراحی شده را کاهش داده و درد حین اجابت مزاج را کمتر می کند. همچنین، پرهیز از نشستن طولانی مدت و استفاده از بالش های دوناتی شکل می تواند به تسکین فشار کمک کند.

مراقبت های بعد از جراحی بواسیر، شامل مصرف مسکن، حمام سیتز و رژیم غذایی پرفیبر، برای کاهش درد و تسریع بهبودی ضروری است.

مدت زمان عمل جراحی بواسیر

مدت زمان خود عمل جراحی بواسیر به عوامل مختلفی از جمله نوع روش جراحی، درجه بندی بواسیر، تعداد بواسیرهای نیازمند جراحی و تجربه جراح عمومی یا پروکتولوژیست بستگی دارد. به طور کلی، جراحی بواسیر سنتی (هموروئیدکتومی) معمولاً بین ۳۰ تا ۶۰ دقیقه طول می کشد. این مدت زمان شامل مراحل بیهوشی، آماده سازی ناحیه، انجام برش ها و بخیه ها می شود. در مواردی که بواسیرها بسیار بزرگ یا متعدد باشند، ممکن است زمان عمل کمی افزایش یابد.

در مقابل، جراحی بواسیر با لیزر که یک روش کم تهاجمی تر است، معمولاً زمان کوتاه تری را نیاز دارد. عمل لیزر بواسیر اغلب در حدود ۱۵ تا ۳۰ دقیقه به پایان می رسد. این سرعت به دلیل عدم نیاز به برش های بزرگ و بخیه و استفاده از تکنولوژی دقیق لیزر است. باید توجه داشت که این زمان ها صرفاً برای خود فرآیند جراحی است و شامل زمان آماده سازی قبل از عمل و ریکاوری بلافاصله پس از آن نمی شود. به طور کلی، بیمارانی که لیزر بواسیر انجام می دهند، می توانند در همان روز مرخص شوند، در حالی که پس از جراحی سنتی، ممکن است نیاز به یک شب بستری در بیمارستان باشد.

جراحی بواسیر در دوران بارداری

بواسیر در دوران بارداری به دلیل افزایش فشار رحم بر وریدهای لگنی، تغییرات هورمونی و یبوست شایع است. در بیشتر موارد، علائم بواسیر در دوران بارداری خفیف بوده و با درمان خانگی بواسیر و تغییرات سبک زندگی مانند رژیم غذایی پرفیبر، نوشیدن آب کافی، و حمام سیتز قابل کنترل است. پس از زایمان، این مشکل معمولاً خودبه خود بهبود می یابد و نیازی به مداخله پزشکی جدی نیست.

جراحی بواسیر در دوران بارداری به ندرت توصیه می شود و تنها در موارد بسیار عالی و ضروری مانند بواسیر ترومبوزه شدید و غیرقابل کنترل، خونریزی بواسیر شدید و مداوم که منجر به کم خونی شود، یا پرولاپس بواسیر بزرگ و دردناک که به هیچ درمان دارویی بواسیر یا درمان غیر جراحی بواسیر پاسخ ندهد، ممکن است مورد بررسی قرار گیرد. حتی در این شرایط نیز، جراح عمومی یا پروکتولوژیست ترجیح می دهد جراحی را به پس از زایمان موکول کند. اگر جراحی ضروری باشد، معمولاً در سه ماهه دوم بارداری انجام می شود که خطر کمتری برای مادر و جنین دارد و تحت بی حسی موضعی یا نخاعی صورت می گیرد تا از داروهای بیهوشی عمومی پرهیز شود. اولویت همواره حفظ سلامت مادر و جنین است.

هزینه عمل جراحی بواسیر با لیزر و مقایسه آن با بیمارستان دولتی

هزینه عمل جراحی بواسیر، به ویژه با توجه به انتخاب روش لیزر بواسیر یا جراحی بواسیر سنتی در بیمارستان های دولتی، می تواند تفاوت های قابل توجهی داشته باشد. لیزر بواسیر به دلیل استفاده از تکنولوژی پیشرفته و مزایای مانند درد کمتر و دوره نقاهت کوتاه تر، معمولاً هزینه بالاتری نسبت به جراحی سنتی دارد. این هزینه شامل دستمزد پروکتولوژیست یا جراح عمومی، هزینه مرکز درمانی (کلینیک یا بیمارستان خصوصی)، هزینه تجهیزات لیزر، و هزینه های جانبی مانند داروها و مراقبت های پس از عمل می شود.

در مقابل، جراحی بواسیر سنتی که عمدتاً در بیمارستان های دولتی انجام می شود، به مراتب ارزان تر است. این کاهش هزینه به دلیل یارانه های دولتی، دستمزدهای پایین تر در بخش دولتی و عدم استفاده از تکنولوژی های گران قیمت مانند لیزر است. با این حال، باید در نظر داشت که جراحی سنتی با درد بواسیر بیشتر، دوره نقاهت طولانی تر و عوارض بواسیر احتمالی بیشتری همراه است. انتخاب بین این دو روش اغلب به اولویت های بیمار (هزینه در مقابل راحتی و سرعت بهبودی) و همچنین درجه بندی بواسیر و شدت علائم بواسیر بستگی دارد. مشاوره با پزشک برای اطلاع از هزینه های دقیق و انتخاب بهترین گزینه ضروری است.

لیزر بواسیر در مقایسه با جراحی سنتی، هزینه بالاتری دارد اما با درد کمتر و دوره نقاهت کوتاه تر همراه است.

آیا بیمه هزینه جراحی لیزر بواسیر را پرداخت می کند

پوشش بیمه ای برای جراحی بواسیر با لیزر یکی از سوالات رایج بیماران است. در ایران، اغلب بیمه های پایه مانند تأمین اجتماعی و خدمات درمانی، هزینه جراحی بواسیر سنتی (هموروئیدکتومی) را در بیمارستان های دولتی یا مراکز طرف قرارداد تا حدودی پوشش می دهند. اما در مورد لیزر بواسیر، وضعیت متفاوت است.

بسیاری از بیمه های پایه، به دلیل اینکه لیزر بواسیر را به عنوان یک روش “زیبایی” یا “انتخابی” تلقی می کنند و یا به دلیل اینکه این روش معمولاً در کلینیک های خصوصی و با تعرفه های بالاتر انجام می شود، ممکن است هزینه آن را به طور کامل پوشش ندهند یا تنها بخش کوچکی از آن را متقبل شوند. با این حال، بیمه های تکمیلی نقش مهمی در پوشش هزینه های لیزر بواسیر ایفا می کنند. بسیاری از بیمه های تکمیلی، بسته به نوع قرارداد و سقف تعهدات، می توانند بخش قابل توجهی یا حتی تمام هزینه جراحی بواسیر با لیزر را پوشش دهند. توصیه می شود قبل از اقدام به جراحی، حتماً با شرکت بیمه خود (هم بیمه پایه و هم بیمه تکمیلی) تماس گرفته و از جزئیات پوشش بیمه ای برای درمان بواسیر با لیزر اطمینان حاصل کنید تا از مشکلات مالی احتمالی جلوگیری شود.

۱ نفر به این مقاله : ۱ امتیاز دادند

در حال ثبت رای