چه زمانی کولونوسکوپی لازم است

کولونوسکوپی یک روش حیاتی برای تشخیص و پیشگیری از بیماری های روده بزرگ است. این معاینه به خصوص در زمان بندی صحیح، نقش کلیدی در شناسایی زودهنگام پولیپ روده و سرطان روده بزرگ دارد. درک اینکه چه زمانی این آزمایش ضروری است، می تواند سلامت شما را تضمین کند.

این روش تشخیصی، با بررسی دقیق دیواره داخلی روده بزرگ و راست روده، امکان کشف ناهنجاری ها را فراهم می آورد. اهمیت این آزمایش نه تنها در تشخیص بیماری های موجود، بلکه در پیشگیری از پیشرفت ضایعات پیش سرطانی به سرطان نیز هست. تصمیم گیری برای انجام کولونوسکوپی معمولاً بر اساس عوامل متعددی از جمله سن، سابقه پزشکی فردی و خانوادگی، و وجود علائم خاص صورت می گیرد که در ادامه به تفصیل به آن ها خواهیم پرداخت.

کولونوسکوپی چیست

کولونوسکوپی آزمایشی است که برای بررسی دقیق داخل روده بزرگ و راست روده انجام می شود. در این روش، یک لوله باریک، بلند و انعطاف پذیر به نام کولونوسکوپ که مجهز به یک دوربین کوچک در انتهای آن است، از طریق مقعد وارد روده می شود. تصاویر گرفته شده توسط دوربین به یک مانیتور خارجی منتقل می شوند و پزشک متخصص گوارش می تواند وضعیت پوشش داخلی روده را به صورت زنده مشاهده کند.

هدف اصلی از انجام کولونوسکوپی، تشخیص تغییرات یا ناهنجاری هایی مانند پولیپ ها، التهاب، زخم، خونریزی و تومورها است. در صورت مشاهده هرگونه بافت مشکوک، پزشک می تواند با استفاده از ابزارهای خاصی که از طریق کولونوسکوپ عبور می کنند، نمونه برداری (بیوپسی) انجام دهد یا پولیپ ها و ضایعات کوچک را بردارد. این قابلیت نه تنها به تشخیص دقیق تر کمک می کند، بلکه در بسیاری از موارد امکان درمان ضایعات پیش سرطانی را نیز فراهم می آورد و از پیشرفت آن ها به سرطان روده بزرگ جلوگیری می کند. کولونوسکوپی یک ابزار قدرتمند در پیشگیری از سرطان است.

چه افرادی باید آزمایش کولونوسکوپی را انجام دهند

تصمیم برای انجام کولونوسکوپی بر اساس مجموعه ای از عوامل شامل سن، سوابق پزشکی فردی و خانوادگی، و وجود علائم خاص اتخاذ می شود. هدف اصلی، غربالگری سرطان روده و تشخیص زودهنگام ضایعات پیش سرطانی مانند پولیپ روده است. افراد در معرض خطر متوسط، معمولاً از سنین مشخصی (در حال حاضر ۴۵ سال در بسیاری از کشورها) باید غربالگری را آغاز کنند، اما این سن می تواند بسته به دستورالعمل های جدید پزشکی و عوامل فردی تغییر کند.

افرادی که دارای سابقه خانوادگی سرطان روده یا پولیپ های آدنوماتوز هستند، باید زودتر و با فواصل کوتاه تر کولونوسکوپی انجام دهند. به عنوان مثال، اگر یکی از بستگان درجه اول (والدین، خواهر یا برادر، فرزند) قبل از ۶۰ سالگی به سرطان روده مبتلا شده باشد، غربالگری ممکن است از ۴۰ سالگی یا ۱۰ سال قبل از سن غربالگری جوان ترین فرد مبتلا در خانواده آغاز شود. همچنین، افرادی که خودشان سابقه قبلی پولیپ یا سرطان روده داشته اند، به دلیل سابقه شخصی پولیپ یا سرطان، نیاز به پایش های منظم تر و با فواصل کوتاه تر دارند تا از عود یا بروز ضایعات جدید اطمینان حاصل شود.

علاوه بر غربالگری، افرادی که علائم روده مشکوک دارند نیز باید کولونوسکوپی تشخیصی انجام دهند. این علائم می توانند شامل خونریزی روده/مقعد، تغییر عادات روده (مانند اسهال یا یبوست مزمن و بی دلیل)، درد شکم مزمن، کاهش وزن بی توضیح، یا کم خونی فقر آهن بدون علت مشخص باشند. این معاینه به پزشک کمک می کند تا علت اصلی این علائم را شناسایی و درمان مناسب را آغاز کند. بیماری های التهابی روده (مانند کولیت اولسراتیو و بیماری کرون) نیز از دلایلی هستند که نیاز به کولونوسکوپی های دوره ای برای پایش التهاب و خطر سرطان را ایجاب می کنند. متخصص گوارش بهترین فرد برای تعیین زمان بندی و ضرورت انجام این آزمایش است.

کولونوسکوپی برای تشخیص چه بیماری هایی است

کولونوسکوپی یک ابزار تشخیصی بسیار مؤثر است که به پزشک اجازه می دهد تا طیف وسیعی از بیماری ها و ناهنجاری های روده بزرگ و راست روده را شناسایی کند. اصلی ترین کاربرد آن در غربالگری سرطان روده بزرگ و تشخیص زودهنگام ضایعات پیش سرطانی است. با این حال، کاربردهای تشخیصی آن بسیار فراتر از غربالگری است و می تواند به شناسایی دلایل علائم روده و مشکلات گوارشی کمک شایانی کند.

این آزمایش برای تشخیص پولیپ روده، که ضایعات کوچکی هستند و می توانند به مرور زمان سرطانی شوند، بسیار حیاتی است. در حین کولونوسکوپی، پولیپ ها معمولاً برداشته می شوند تا از تبدیل آن ها به سرطان روده بزرگ جلوگیری شود. همچنین، کولونوسکوپی در تشخیص و پایش بیماری های التهابی روده (IBD) مانند کولیت اولسراتیو و بیماری کرون نقش اساسی دارد. این بیماری ها می توانند باعث التهاب، زخم، و خونریزی در روده شوند و کولونوسکوپی به پزشک کمک می کند تا شدت بیماری و پاسخ به درمان را ارزیابی کند.

علاوه بر این، کولونوسکوپی برای بررسی علل خونریزی روده/مقعد (که می تواند ناشی از بواسیر، شقاق، دیورتیکولیت یا تومور باشد)، تغییر عادات روده (مانند اسهال مزمن یا یبوست مزمن)، درد شکم مزمن و کم خونی فقر آهن که علت آن مشخص نیست، انجام می شود. این معاینه می تواند بیماری دیورتیکولوز (وجود کیسه های کوچک در دیواره روده)، سندرم روده تحریک پذیر (IBS) و سایر مشکلات ساختاری یا عملکردی روده را نیز ارزیابی کند. تشخیص دقیق این بیماری ها از طریق کولونوسکوپی، به متخصص گوارش امکان می دهد تا برنامه درمانی مناسب و مؤثر را برای بیمار تنظیم کند و به بهبود کیفیت زندگی او کمک نماید.

آمادگی برای کولونوسکوپی

آمادگی کامل و صحیح روده بزرگ برای کولونوسکوپی از اهمیت حیاتی برخوردار است. روده باید کاملاً تمیز و عاری از هرگونه مواد غذایی یا مدفوع باشد تا پزشک بتواند دیواره داخلی آن را به وضوح مشاهده کند. عدم رعایت صحیح دستورالعمل های آمادگی می تواند منجر به نیاز به تکرار آزمایش یا تشخیص ناقص شود. این فرآیند معمولاً شامل تغییرات رژیم غذایی و مصرف داروهای ملین قوی است.

چند روز قبل از آزمایش، معمولاً به بیماران توصیه می شود از مصرف غذاهای حاوی فیبر بالا، مانند میوه ها، سبزیجات، غلات کامل و مغزها، خودداری کنند و به جای آن رژیم غذایی کم فیبر یا مایعات شفاف را در پیش بگیرند. روز قبل از کولونوسکوپی، بیمار باید فقط مایعات شفاف (آب، آبمیوه های بدون پالپ، چای، قهوه بدون شیر، آبگوشت رقیق) مصرف کند و از هرگونه غذای جامد پرهیز کند. این رژیم غذایی به همراه مصرف ملین های تجویز شده، به تخلیه کامل روده کمک می کند.

داروهای ملین معمولاً به صورت محلول های خوراکی تجویز می شوند که باید در زمان های مشخصی مصرف شوند. طعم این محلول ها ممکن است ناخوشایند باشد، اما مصرف کامل آن ها برای موفقیت آمیز بودن کولونوسکوپی ضروری است. همچنین، ممکن است لازم باشد مصرف برخی داروها، مانند داروهای رقیق کننده خون یا مکمل های آهن، قبل از آزمایش قطع یا تنظیم شود. حتماً پزشک خود را در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید مطلع سازید. رعایت دقیق این دستورالعمل ها، کلید یک کولونوسکوپی موفق و دقیق است.

نحوه انجام کولونوسکوپی

کولونوسکوپی معمولاً در یک مرکز درمانی یا بیمارستان و توسط متخصص گوارش انجام می شود. قبل از شروع، علائم حیاتی بیمار مانند فشار خون، ضربان قلب و سطح اکسیژن پایش می شود. برای کاهش ناراحتی و استرس، به بیمار داروهای آرام بخش (سدیشن) به صورت وریدی تزریق می شود. این داروها معمولاً باعث می شوند بیمار در طول پروسیجر احساس خواب آلودگی کند و ممکن است جزئیات را به خاطر نیاورد.

پس از اینکه بیمار به پهلوی چپ دراز کشید، پزشک به آرامی کولونوسکوپ را از طریق مقعد وارد راست روده و سپس روده بزرگ می کند. کولونوسکوپ یک لوله انعطاف پذیر با یک دوربین کوچک در سر آن است که تصاویر را به مانیتور منتقل می کند. پزشک برای بهبود دید و باز کردن چین خوردگی های روده، مقداری هوا یا دی اکسید کربن را از طریق لوله به داخل روده پمپ می کند. این کار ممکن است باعث احساس نفخ یا گرفتگی خفیف در شکم شود.

پزشک با حرکت آهسته و دقیق کولونوسکوپ در طول روده بزرگ، دیواره های آن را به دقت بررسی می کند. در صورت مشاهده هرگونه ضایعه مشکوک مانند پولیپ روده یا مناطق التهابی، پزشک می تواند با استفاده از ابزارهای ویژه ای که از کانال داخلی کولونوسکوپ عبور می کنند، نمونه برداری (بیوپسی) انجام دهد یا پولیپ ها را بردارد. کل فرآیند معمولاً بین ۳۰ تا ۶۰ دقیقه به طول می انجامد و بیمار در طول آن تحت نظارت کامل تیم پزشکی قرار دارد.

کولونوسکوپی با بیهوشی به چه علت و چگونه انجام می شود

کولونوسکوپی با بیهوشی یا دقیق تر بگوییم با سدیشن (آرام بخشی) عمیق یا بیهوشی عمومی، به منظور افزایش راحتی بیمار و کاهش هرگونه درد یا ناراحتی احتمالی در طول پروسیجر انجام می شود. اگرچه کولونوسکوپی به خودی خود نباید دردناک باشد، اما احساس فشار، نفخ و تمایل به دفع می تواند برای برخی بیماران ناخوشایند باشد. آرام بخش ها به بیمار کمک می کنند تا آرامش داشته باشد و بسیاری از آن ها چیزی از روند آزمایش به خاطر نمی آورند. انتخاب نوع سدیشن یا بیهوشی بستگی به وضعیت سلامت بیمار، سابقه پزشکی او و تشخیص متخصص گوارش و تیم بیهوشی دارد.

در سدیشن هوشیار، داروهای آرام بخش و مسکن به صورت وریدی تزریق می شوند که بیمار را در حالت آرام و نیمه هوشیار قرار می دهند. بیمار ممکن است بتواند به دستورات ساده پاسخ دهد اما معمولاً احساس درد نمی کند. در سدیشن عمیق یا بیهوشی عمومی، بیمار کاملاً به خواب می رود و هیچ دردی احساس نمی کند. این نوع بیهوشی توسط یک متخصص بیهوشی مدیریت می شود و در طول آن، بیمار به طور مداوم از نظر ضربان قلب، فشار خون و سطح اکسیژن خون پایش می شود.

داروهای مورد استفاده در بیهوشی معمولاً شامل پروپوفول یا میدازولام هستند که اثر سریع و کوتاه مدتی دارند و به بیمار اجازه می دهند تا به سرعت پس از آزمایش بهبود یابد. هدف اصلی از بیهوشی، تضمین تجربه راحت و بدون استرس برای بیمار است تا متخصص گوارش بتواند با دقت و بدون هرگونه وقفه ناشی از ناراحتی بیمار، معاینه کامل روده را انجام دهد. این امر به خصوص در مواردی که پروسیجر طولانی تر باشد یا بیمار حساسیت بیشتری به درد داشته باشد، اهمیت پیدا می کند.

عوارض انجام کولونوسکوپی

کولونوسکوپی به طور کلی یک روش ایمن محسوب می شود، اما مانند هر پروسیجر پزشکی دیگری، ممکن است با خطرات و عوارض کولونوسکوپی همراه باشد. با این حال، بروز عوارض جدی بسیار نادر است و مزایای تشخیص و پیشگیری از سرطان اغلب بر خطرات احتمالی آن برتری دارد. یکی از نادرترین اما جدی ترین عوارض، سوراخ شدن (پرفوراسیون) دیواره روده است. این اتفاق ممکن است در کمتر از ۰.۱ درصد موارد رخ دهد و معمولاً نیاز به جراحی فوری برای ترمیم دارد.

خونریزی از محل نمونه برداری (بیوپسی) یا برداشتن پولیپ روده یکی دیگر از عوارض احتمالی است که معمولاً خفیف بوده و خود به خود متوقف می شود. با این حال، در موارد نادر ممکن است خونریزی شدیدتر باشد و نیاز به اقدامات درمانی اضافی یا حتی بستری شدن در بیمارستان داشته باشد. واکنش های نامطلوب به داروهای آرام بخش یا بیهوشی نیز می تواند رخ دهد که شامل مشکلات تنفسی، کاهش فشار خون یا واکنش های آلرژیک است. به همین دلیل، پایش دقیق بیمار در طول و بعد از پروسیجر ضروری است.

عوارض خفیف تر و شایع تر شامل احساس نفخ، گرفتگی شکم و دفع گاز پس از آزمایش است که به دلیل ورود هوا یا دی اکسید کربن به روده در طول کولونوسکوپی رخ می دهد. این علائم معمولاً موقتی بوده و به سرعت برطرف می شوند. عفونت نیز یک عارضه بسیار نادر است که معمولاً در بیمارانی با سیستم ایمنی ضعیف یا در مواردی که اقدامات استریل به درستی رعایت نشده باشد، مشاهده می شود. متخصص گوارش قبل از انجام آزمایش در مورد این خطرات با بیمار صحبت خواهد کرد و اقدامات لازم برای به حداقل رساندن آن ها را انجام می دهد.

بعد از کولونوسکوپی

پس از اتمام کولونوسکوپی، بیمار به یک اتاق ریکاوری منتقل می شود تا اثرات داروهای آرام بخش یا بیهوشی به تدریج از بین بروند. این فرآیند معمولاً حدود یک تا دو ساعت طول می کشد، اما ممکن است تا یک روز کامل اثرات خفیف خواب آلودگی یا گیجی ادامه داشته باشد. به همین دلیل، داشتن یک همراه برای رساندن بیمار به منزل و مراقبت از او در ساعات اولیه پس از آزمایش ضروری است. رانندگی یا کار با ماشین آلات سنگین در ۲۴ ساعت اول پس از کولونوسکوپی ممنوع است.

بیمار ممکن است پس از آزمایش احساس نفخ، گرفتگی شکم یا نیاز مکرر به دفع گاز داشته باشد. این علائم ناشی از هوایی است که در طول پروسیجر به روده بزرگ وارد شده است و معمولاً با راه رفتن و حرکت به سرعت برطرف می شوند. همچنین، مشاهده مقدار کمی خونریزی روده/مقعد در اولین دفع مدفوع پس از کولونوسکوپی طبیعی است، به خصوص اگر پولیپ روده برداشته شده باشد. اما اگر خونریزی شدید، مداوم، یا همراه با درد شدید شکم، تب و لرز، یا ضعف و سرگیجه بود، باید بلافاصله با پزشک تماس گرفت.

پزشک ممکن است رژیم غذایی خاصی را برای روز اول پس از آزمایش توصیه کند، به خصوص اگر پولیپی برداشته شده باشد. معمولاً توصیه می شود با مایعات و غذاهای سبک شروع کرده و به تدریج به رژیم غذایی عادی بازگردید. متخصص گوارش نتایج اولیه آزمایش را بلافاصله پس از ریکاوری با شما در میان می گذارد و در مورد اقدامات بعدی یا زمان مراجعه برای دریافت نتایج بیوپسی توضیح خواهد داد. رعایت توصیه های پزشک پس از کولونوسکوپی برای اطمینان از بهبودی کامل و جلوگیری از عوارض احتمالی بسیار مهم است.

نتایج انجام کولونوسکوپی

پس از انجام کولونوسکوپی، متخصص گوارش نتایج اولیه را با شما در میان می گذارد. نتایج نهایی که شامل گزارش پاتولوژی نمونه های بیوپسی یا پولیپ های برداشته شده است، معمولاً چند روز تا چند هفته زمان می برد تا آماده شود. نتایج کولونوسکوپی به دو دسته اصلی تقسیم می شوند: منفی یا مثبت. درک این نتایج و فواصل کولونوسکوپی بعدی برای حفظ سلامت روده بزرگ حیاتی است.

نتیجه منفی آزمایش

اگر در طول کولونوسکوپی هیچ گونه ناهنجاری، پولیپ روده یا بافت مشکوکی در روده بزرگ یافت نشود، نتیجه آزمایش منفی تلقی می شود. این به این معنی است که روده شما در وضعیت سلامت خوبی قرار دارد. در این صورت، متخصص گوارش معمولاً توصیه می کند که غربالگری سرطان روده بعدی را در یک بازه زمانی مشخص انجام دهید. برای افراد در معرض خطر متوسط، این بازه زمانی معمولاً ۱۰ سال است.

با این حال، این زمان بندی می تواند بسته به عواملی مانند کیفیت آمادگی روده در کولونوسکوپی قبلی، سابقه خانوادگی سرطان روده و سن غربالگری فرد تغییر کند. حتی با نتیجه منفی، در صورت بروز علائم روده جدید یا نگران کننده مانند خونریزی روده/مقعد یا تغییر عادات روده، باید بلافاصله با پزشک مشورت کنید. اهمیت پایش های منظم حتی پس از یک نتیجه منفی نیز برای پیشگیری از سرطان تاکید می شود.

نتیجه مثبت آزمایش

اگر در طول کولونوسکوپی، پولیپ روده یا هرگونه بافت غیرطبیعی دیگری مانند مناطق التهابی یا تومور مشاهده و برداشته شود، نتیجه آزمایش مثبت تلقی می شود. بیشتر پولیپ ها سرطانی نیستند (خوش خیم)، اما برخی از انواع آن ها، به ویژه پولیپ های آدنوماتوز، می توانند در طول زمان به سرطان روده بزرگ تبدیل شوند. پولیپ های برداشته شده برای بررسی دقیق تر و تعیین نوع و سرطانی بودن آن ها به آزمایشگاه پاتولوژی فرستاده می شوند.

بر اساس تعداد، اندازه، نوع و ویژگی های پولیپ ها، و همچنین وجود یا عدم وجود دیسپلازی (تغییرات پیش سرطانی) یا سلول های سرطانی، متخصص گوارش یک برنامه نظارتی دقیق و فواصل کوتاه تری برای کولونوسکوپی های بعدی توصیه می کند. به عنوان مثال، اگر پولیپ های کوچک و خوش خیم یافت شوند، ممکن است کولونوسکوپی بعدی در ۵ تا ۱۰ سال آینده توصیه شود. اما اگر پولیپ های بزرگ تر، متعدد، یا دارای ویژگی های پیش سرطانی (مانند دیسپلازی شدید) باشند، یا اگر بیماری های التهابی روده (مانند کولیت اولسراتیو یا بیماری کرون) تشخیص داده شوند، فواصل کولونوسکوپی می تواند به ۱ تا ۳ سال یا کمتر کاهش یابد.

تشخیص زودهنگام پولیپ های روده و برداشتن آن ها در حین کولونوسکوپی، مهم ترین گام در پیشگیری از پیشرفت آن ها به سرطان روده بزرگ است.

در برخی موارد نادر که ضایعات بسیار بزرگ یا پیچیده باشند و در طول کولونوسکوپی قابل برداشتن نباشند، پزشک ممکن است روش های درمانی دیگری مانند جراحی یا ارجاع به یک متخصص با تجربه بیشتر در برداشتن پولیپ های دشوار را توصیه کند. نتایج مثبت آزمایش، هرچند ممکن است نگران کننده به نظر برسند، اما فرصتی برای مداخله زودهنگام و پیشگیری از سرطان جدی را فراهم می آورند.

هزینه انجام کولونوسکوپی

هزینه انجام کولونوسکوپی می تواند بسته به عوامل مختلفی از جمله مرکز درمانی (بیمارستان دولتی، خصوصی یا کلینیک تخصصی)، شهر محل انجام آزمایش، نوع و میزان آرام بخش یا بیهوشی مورد استفاده، و همچنین نیاز به انجام اقدامات اضافی مانند بیوپسی یا برداشتن پولیپ روده، متغیر باشد. تعرفه های پزشکی هر ساله توسط وزارت بهداشت و سازمان های مربوطه تعیین می شوند، اما مراکز خصوصی ممکن است هزینه های بیشتری را دریافت کنند.

علاوه بر هزینه خود پروسیجر کولونوسکوپی، ممکن است هزینه های جانبی دیگری نیز وجود داشته باشد که شامل ویزیت متخصص گوارش قبل و بعد از آزمایش، هزینه داروهای آمادگی روده، هزینه آزمایشگاه پاتولوژی برای بررسی نمونه های بیوپسی، و هزینه خدمات بیهوشی (در صورت استفاده از متخصص بیهوشی) باشد. بنابراین، قبل از انجام آزمایش، بهتر است با مرکز درمانی و پزشک خود در مورد تمام هزینه های احتمالی صحبت کنید تا از شفافیت مالی اطمینان حاصل شود.

هزینه کولونوسکوپی متغیر است و به عوامل متعددی از جمله نوع مرکز درمانی و نیاز به بیوپسی بستگی دارد.

با توجه به اهمیت کولونوسکوپی در غربالگری سرطان روده و تشخیص بیماری ها، بسیاری از افراد به دنبال پوشش بیمه ای برای کاهش این هزینه ها هستند. اطلاع از جزئیات پوشش بیمه ای قبل از انجام آزمایش، می تواند به برنامه ریزی مالی کمک شایانی کند.

آیا بیمه هزینه کولونوسکوپی را پرداخت می کند

بله، در بسیاری از موارد، بیمه های پایه (مانند بیمه تامین اجتماعی، خدمات درمانی و سلامت) و همچنین اکثر بیمه های تکمیلی، بخشی یا تمام هزینه کولونوسکوپی را پوشش می دهند. این پوشش بیمه ای معمولاً برای غربالگری سرطان روده بزرگ، تشخیص علائم روده مشکوک، یا پایش بیماری های التهابی روده در نظر گرفته می شود.

میزان پوشش بیمه ای به نوع بیمه، سقف تعهدات بیمه نامه، و شرایط خاص قرارداد بیمه بستگی دارد. به عنوان مثال، برخی بیمه های تکمیلی ممکن است هزینه بیهوشی یا آزمایشات پاتولوژی را نیز پوشش دهند، در حالی که برخی دیگر تنها بخشی از هزینه اصلی پروسیجر را تقبل کنند. برای اطمینان از میزان پوشش و جزئیات آن، توصیه می شود قبل از انجام کولونوسکوپی، با شرکت بیمه خود یا بخش پذیرش مرکز درمانی که قصد انجام آزمایش در آن را دارید، تماس بگیرید.

اکثر بیمه های پایه و تکمیلی، هزینه کولونوسکوپی را برای غربالگری و تشخیص بیماری های گوارشی پوشش می دهند.

در بسیاری از موارد، برای استفاده از پوشش بیمه، نیاز به ارائه معرفی نامه از پزشک متخصص گوارش و یا داشتن پرونده پزشکی مستند مبنی بر ضرورت انجام آزمایش است. عدم اطلاع کافی از قوانین بیمه ای ممکن است باعث شود بیماران هزینه را به صورت آزاد پرداخت کنند، در حالی که امکان استفاده از بیمه وجود داشته است. بنابراین، پیگیری و کسب اطلاعات کامل از شرکت بیمه قبل از مراجعه به مرکز درمانی بسیار مهم است.

سوالات متداول

چه سنی برای اولین کولونوسکوپی توصیه می شود؟

برای افراد با ریسک متوسط، شروع غربالگری سرطان روده با کولونوسکوپی از سن ۴۵ سالگی توصیه می شود. اما در صورت وجود سابقه خانوادگی سرطان روده یا دیگر عوامل خطر، ممکن است پزشک شروع غربالگری را در سنین پایین تر توصیه کند.

آیا کولونوسکوپی دردناک است؟

خیر، کولونوسکوپی معمولاً با استفاده از داروهای آرام بخش یا بیهوشی انجام می شود، بنابراین بیمار در طول پروسیجر هیچ دردی احساس نمی کند. ممکن است پس از آزمایش کمی نفخ یا گرفتگی شکم وجود داشته باشد که موقتی است.

چه مدت طول می کشد تا نتیجه کولونوسکوپی مشخص شود؟

نتایج اولیه کولونوسکوپی بلافاصله توسط متخصص گوارش با شما در میان گذاشته می شود. اما نتایج نهایی بیوپسی یا بررسی پولیپ های برداشته شده، که شامل گزارش پاتولوژی است، معمولاً چند روز تا دو هفته طول می کشد تا آماده شود.

آیا می توان کولونوسکوپی را بدون بیهوشی انجام داد؟

بله، در برخی موارد، کولونوسکوپی را می توان بدون بیهوشی یا با حداقل آرام بخش انجام داد، به خصوص اگر بیمار تمایل داشته باشد یا محدودیت های پزشکی برای بیهوشی وجود داشته باشد. با این حال، استفاده از آرام بخش ها به افزایش راحتی بیمار و دقت معاینه کمک می کند.

۱ نفر به این مقاله : ۱ امتیاز دادند

در حال ثبت رای